Net als collega-filmmakers Chris Marker en Jean-Luc Godard behoorde de Franse regisseur Bruno Muel tot de militante groep filmmakers Medvedkine, die tussen 1967 en 1974 sociaal geëngageerde films maakte. In Septembre Chilien, een rake documentaire over de staatsgreep in Chili in 1973, mengt hij officiële beelden met clandestiene opnames van de opkomende oppositie.
Mexico, oktober 2011. Uit een mysterieuze droom wordt Cuco geboren, een transgender latex piraat en activist. Deze essayistische film volgt hen in hun queeste naar meer erkenning voor de queer gemeenschap.
Marie-Thérèse beseft dat ze alles mist, behalve haar man. Ze wilde prinses van Monaco worden, maar na zeventig jaar ongelukkig huwelijk, moet ze accepteren dat die droom mislukt is.
Een jonge vrouw probeert haar verloofde ervan te overtuigen niet op zee te gaan, maar de jongen negeert haar en vertrekt. Al snel steekt er een storm op. Het meisje probeert verwoed zijn lot te achterhalen.
Pierre is 25 jaar, heeft een beurs voor een prestigieuze Parijse school, en wordt ondergebracht bij Francine, die 75 is, fysiek beperkt en in een rolstoel zit. Samen zijn ze getuige van het verloop van de Franse presidentsverkiezingen in de lente van 2017, verbijsterd en gedesoriënteerd kijken ze toe.
In een wereld waar alles verboden is behalve wat is verplicht, herinnert een man zich wat hem ertoe bracht te gaan werken in een bizar fastfoodrestaurant.
Tijdreizen, stilstaande beelden, een verleden, heden en toekomst en de nasleep van de Derde Wereldoorlog. Het verhaal van een man, een slaaf, die heen en weer wordt gestuurd, in en uit de tijd, om een oplossing te vinden voor het lot van de wereld.
Een bewerking van een toneelstuk van Aimé Césaire, waarin een revolutionair zijn leven overschouwt net voordat hij in een grote collectieve ramp de dood vindt.
In een container, tussen dozen met goederen, vertellen twee mannen uit verschillende landen over hun ballingschap. Hun verhalen komen samen door hun gemeenschappelijke droom: Engeland bereiken.
De allereerste film van Jean Vigo. De stille documentaire toont de inwoners van Nice in hun dagelijkse routines, en de heersende sociale ongelijkheden.
