1975

Japans videokunstenaar Toshio Matsumoto raakte vooral bekend met Funeral Parade of Roses. Atman is vooral een visuele tour-de-force: in het midden van een cirkel plaatst hij een figuur met een Hannya-masker op. Op de cirkel zet hij de camera op 480 verschillende posities. De film lijkt vol te zitten met zooms en pans maar die zijn enkel  het gevolg van de verschillende cameraposities en een slimme montage. 

In So Can I combineert de Iraanse filmmaker Abbas Kiarostami live action en animatie. Terwijl twee schooljongens op tv naar geanimeerde dieren kijken (zoals springende kangoeroes en zwemmende vissen), zegt de ene jongen, “Dat kan ik ook”, en doet vervolgens de handelingen na. Kiarostami's zoon Ahmad speelt de tweede, stille jongen.

The Seasons toont de mensheid, gevangen in een wreed maar verbluffend mooi bestaan. Uitgestrekte wolkenformaties glijden snel over de Armeense hooglanden: met mooi geritmeerd camerawerk en montage en met een lyrische score verheft Artavazd Peleshian dit tot een volwaardige symfonie van het leven.