De Georgische Mikheil Kobakhidze verzette zich in zijn oeuvre vaak tegen de ideologie van de Sovjet-Unie. Hij maakte vijf korte films tot zijn carrière in 1969  door de overheid werd genekt. Na zijn Musicians legde het hoofd van de Staatscinema in Moskou hem het zwijgen op en hem verbood nog onafhankelijke films te maken. Zovele jaren later blinken deze films uit van frisheid en humor.

Umbrella lijkt op het eerste gezicht vederlicht: een spoorwegmedewerker leeft gelukkig samen met zijn geliefde, tot een paraplu komt aanvliegen en het realistische een surrealistische toets krijgt. Is de paraplu een metafoor en waarvoor dan? 

Kobakhidze’s werk wordt vaak vergeleken met dat van Jacques Tati en Norman McLaren, ook al verklaarde hij tijdens een interview nooit iets van deze filmmakers te hebben gezien: “Het onderbewustzijn kent geen grenzen.”