Atman

© Atman (Toshio Matsuomoto, 1975)

Atman

Japans videokunstenaar Toshio Matsumoto raakte vooral bekend met Funeral Parade of Roses, over een transvrouw die hogerop probeert te komen in de wereld van hostessenclubs in Tokyo. Het experimentele Atman daarentegen is vooral een visuele tour-de-force: in het midden van een cirkel plaatst hij een figuur met een Hannya-masker op. Op de cirkel zet hij de camera op 480 verschillende posities. De film lijkt vol te zitten met zooms en pans maar die zijn enkel  het gevolg van de verschillende cameraposities en een slimme montage. 

Atman is een vroege boeddhistische godheid die gelinkt wordt aan vernietiging. De vormelijk indrukwekkende film wordt soms vergeleken met het invloedrijke Wavelenght van Michael Snow. Matsumoto’s technieken hadden ook een invloed op zijn student Takashi Ito.

De film wordt voorafgegaan door Hexham Heads van Chloë Delanghe en Mattijs Driesen, en gevogld door Joshua Gen Solondz’s Luna e Santur.