In verrotting zit volgens Peggy Ahwesh ook schoonheid en extase. Met haar 16mm blow-up van een pornografische Super 8 film zoekt de Amerikaanse kunstenaar sensualiteit. Op de stag reel die ze uit een vuilnisbak viste, zorgen vlekken, krassen en barsten ook voor kleur. Verderf voegt iets wellustig toe aan de performatieve seksscènes die de schimmels op de pellicule overschilderen en dansen op melancholische tango.

Onder deze caleidoscopische pracht ligt een naakte man bewegingsloos en bebloed op bed terwijl twee vrouwen zijn slappe lid zoenen en het strelen met een mes. De seksuele fantasie is moeilijk leesbaar door slijtage, maar ontegensprekelijk pervers. Ahweshes montage onderstreept dit door expliciete close-ups te vertragen en herhalen. Haar interventie, die ze opdraagt aan sexploitation-icoon Doris Wishman, voelt als een welgekomen kritiek op het oppervlakkige bronmateriaal. (Flo Vanhorebeek)