Twee jonge vrouwen wandelen door een leegstaand huurhuis. De verlaten ruimten en grijze muren contrasteren hun levendige gezichten en hoopvolle ogen. We zijn in California City, een quasi spookdorp net buiten Los Angeles dat Isabelle Tollenaere ook in haar langspeler Victoria samen met mederegisseurs Liesbeth De Ceulaer en Sofie Benoot onder de loep nam. Tollenaere vond er duidelijk een dankbaar en fascinerend decor. Het gebied kent ongeveer even veel straten als inwoners: een buitengewoon stuk beschaving dat de loze kantjes van de Amerikaanse droom perfect belichaamt. The Fruit Tree herwerkt beelden uit de draaiperiode van Victoria, met herkenbare cinematografie. 

Sharleece, één van de weinige inwoners van dit bevreemdende dorp, heeft een levendig gezicht en zachte stem die een warme persoonlijkheid doen vermoeden. Ze wandelt door een kleine, kille woonst in California City, mijmert volop over haar jeugd in Los Angeles en droomt van een toekomst in het vacante pand. Met veel gevoel voor metafoor en visuele poëzie volgt Tollenaere’s cameraoog het personage, tot de stijl radicaal wijzigt, ook tegenover de originele langspeelfilm. De mise-en-scène verdwaalt mee in Sharleece’s dromen. Verleden, heden en toekomst raken elkaar en versmelten. 

The Fruit Tree vindt door een scherpe blik voor compositie, betekenis in alledaagsheid. Opvallend ook is Tollenaere’s grote aandacht voor het hoofdpersonage. Sharleece is een uitnodigend persoon en grijpt de aandacht met de kleinste woordenwisseling. De gesprekken die ze voert zijn haast banaal en toch boeiend en ontroerend. Ook weet ze, zoals een goede protagonist van een documentaire betaamt, naar de camera te spelen zonder de vierde muur volledig te breken. De gemaaktheid van de film is altijd voelbaar maar nooit overheersend. Zowel haar kleine observaties over planten als grotere bedenkingen over opgroeien in de stad voelen tegelijk voorgeschreven en toch spontaan.

Waar de lijn tussen documentaire en fictie dan precies ligt doet er helemaal niet toe. The Fruit Tree is een aandoenlijk portret van een vrouw en haar dagdromen, treffend in hun eenvoud en fascinerend in hun diepgang.