Een vrouw heeft schijnbaar haar hele leven gewacht op iets, maar er verandert niets of niemand, zelfs niet wie haar het meest belast, haar man. Marie-Thérèse is een cynisch en behoorlijk onaangenaam personage dat vreemd genoeg toch empathie opwekt. Filmmaker Adrien Genoudet legt haar zorgvuldig en vriendelijk vast op de gevoelige plaat.

Met een protagonist die je zowel kan liefhebben als haten, voelt deze korte documentaire als een essayfilm die het patriarchaat, beklemmende relaties en uitstelgedrag aanpakt. De bitterzoete film No Signal is grappig en triest tegelijk, en een authentieke weergave van een leven vol spijt en angst die ons confronteert met de existentiële kwelling van het snel voorbij vliegen van de tijd. Je kan Genoudets film bovendien ook zien als een aangrijpende narratieve omkering van Michael Haneke’s Amour. Wanneer Marie-Thérèse’s man sterft, voelt ze zich voor het eerst vrij.