Swollen Stigma
Swollen Stigma is een visuele, surrealistische vertelling over een vrouw die zowel letterlijk als psychisch door verschillende kamers reist. Lesbische fantasieën over, of herinneringen aan, een andere vrouw vullen haar verbeelding. Door de afwisselende gezichtspunten tussen de hoofdpersoon en haar geliefde, sijpelt een interne gevoelswereld binnen in wat extern is.
“In Carnations portretteert Martijn Van de Wiele bloemen als symbool voor zowel schoonheid als de vergankelijkheid van ons bestaan. De zachte en kwetsbare beelden moedigen het publiek aan om na te denken over hun eigen ervaringen met tijd en verandering. Het tempo van de film, afwisselend stilstaand en bewegend, weerspiegelt de eb en vloed van het leven en benadrukt hoe tijd perceptie en betekenis beïnvloedt.
Sarah Pucill onderzoekt daarnaast in haar visueel aantrekkelijke korte film Swollen Stigma (1998) hoe de tijd verstrijkt terwijl ze nadenkt over de beperkingen die de maatschappij oplegt aan het vrouw-zijn. De belangrijkste motieven zijn bloemen, vaak opgeblazen of vervormd weergegeven, die de innerlijke conflicten belichten waarmee vrouwen te maken hebben in een cultuur die hen vaak minimaliseert. Bloemen symboliseren hier de spanning tussen individualisme en maatschappelijke normen door te dienen als kritiek op hoe schoonheid zowel geprezen als bewapend kan worden.
Samen benadrukken hun films hoe bloemen complexe symbolen zijn die zowel schoonheid als ontbering kunnen betekenen.” — Iris Diane Palma
Een kunstmatige zomer in een serre. Arbeiders verzorgen anjers. In een veelheid van kleuren groeien de anjers naar de zon toe totdat ze klaar zijn voor hun bestemming als snijbloem. Carnations is een audiovisuele meditatie over bewegingen binnen een anjerkwekerij vlakbij het huis van filmmaker Martijn van de Wiele.