De in 1939 geboren Barbara Meter is een van de belangrijkste experimentele filmmakers van Nederland. Zij richtte in de jaren zeventig Electric Cinema op. Het kleine bioscoopzaaltje in Amsterdam was lang het epicentrum van de Nederlandse onafhankelijke avant-garde cinema. Ondertussen werkt Meter al bijna vijftig jaar aan een breed oeuvre, van feministische documentaires tot experimentele fictiefilms.

Recent restaureerde het Eye Filmmuseum een groot deel van haar werk, waaronder Andante Ma Non Troppo. Daarin verkent Meter wat het precies betekent om met de camera te observeren. Vlakbij haar eigen huis filmt ze Turkse vrouwen op de straathoek waar ze elke dag samenkomen. De opnames herhalen zich, maar in de montage laat Meter die chronologie los en componeert ze de beelden als een lied.