Na meer dan tachtig dagen van elkaar gescheiden te zijn, doet Adam er alles aan om herenigd te worden met zijn geliefde. Deze bijna woordeloze maar krachtige kortfilm van de Egyptisch-Belgische Sameh Alaa werd op het filmfestival van Cannes bekroond met de Gouden Palm.

Rouw heeft weerhaakjes die zich aan alle aspecten van ons leven hechten: als rem, maar evengoed als een vorm van houvast. Dhiaa Biya’s zachte afstudeerfilm onderzoekt het geheugen en haar effect op onze handen. De routines van twee vrouwen smelten samen door middel van hun gebaren: herinnering en poëzie verenigen wat het verstrijken van de tijd scheidt.

Hoe ga je om met een migratie naar een vreemd land? In 1994 komt een Bosnische familie als oorlogsvluchtelingen in Nederland terecht. In hun nieuwe woonplaats proberen de gezinsleden elk een tweede thuis te vinden, wat af en toe tot absurde situaties leidt. Een werk van autofictie: Ena Sendijarevic kwam zelf als zevenjarig Bosnisch meisje naar Nederland.

De 60-jarige Koerdische Vakıf groeide op in een nomadenstam in de bergen van Zuidoost-Turkije. In deze film neemt hij ons mee terug naar zijn idyllische jeugd, de eerste liefde die hij vond in een katoenveld, en de mishandeling door de politie. De Zwitsers-Turkse Aylin Gökmen construeert een filmische, senusele vertelling die zich richt op het verleden, zonder gratuit nostalgie.