Cherries
De jonge Litouwse filmmaker Vytautas Katkus en zijn vader spelen (ongeveer) zichzelf in de kortfilm Cherries, waarmee Katkus de thema's die hij in zijn vorige, veelgeprezen, kortfilm Community Gardens al installeerde. Daarin onderzoekt hij verder de relatie tussen een ouder wordende vader en zijn zoon, en het voorbijglijden van de tijd.
Dialogen zijn schaars maar de korte momenten van connectie en disconnectie tussen de twee personages visueel helder. In een interview met Ubiquarian geeft de introverte filmmaker aan het makkelijker te vinden om "in beelden te vertellen, dan echt tegen mensen te praten."1 Katkus creëert met zijn camera bewust een afstand tussen kijker en personages, en tussen vader en zoon. De emotionele impact komt, via de geluidsband, uit onverwachte hoek.
Hoewel het casten van zichzelf en zijn vader, als fictieve vader en zoon, een element van psychodrama in de film lijkt te suggereren, wordt hun relatie niet op een hyper-specifieke manier geportretteerd, maar bezit ze net een zekere universaliteit.2 In Cannes kreeg de film een plek op de shortlist van de European Film Awards.
- 1Marina D. Richter, "Vytautas Katkus: I find it easier to express how I feel about certain things in images than when talking to people", Ubiquarian, 27 mei 2022
- 2Matthew Chan, "Cherries: The Modern Aesthetics Of "Cool"", Talking Shorts
De film maakt deel uit van het International Shorts 3 programma van Film Fest Gent.