I Was a Teenage Serial Killer

© I Was a Teenage Serial Killer (Sarah Jacobson, 1993)

I Was a Teenage Serial Killer

“You need to find a fucking man. You need to have some kids and do something with your fucking life”, predikt Mary’s bierzuipende broer denigrerend in een overbelichte, asynchrone close-up. Daarna legt hij het loodje. Elke heteroseksuele man die zijn boekje te buiten gaat zal het geweten hebben in Sarah Jacobsons venijnige undergroundfilm. Haar moordlustige protagoniste, een 19-jarige punker, beukt, stikt, snijdt en schiet zich een weg door de Verenigde Staten op de klanken van Heaven to Betsy, Gas Huffer en… Charles Manson.

Jacobson schuwt de scherpe randen niet. Mary is ruig en agressief, de DIY-aanpak om deze road movie in te blikken evenzeer. De acteurs ogen ongetraind, de klankopnamen kraken en de zwart-witbeelden zijn vaker flou dan scherp, maar dat werkt enkel in het voordeel van de film. Punk is verre van dood, maar de liefde evenmin wanneer Mary een mannelijke seriemoordenaar ontmoet die het ook gemunt heeft op het patriarchaat. Daarmee voegt Jacobson een pervers humoristische dimensie toe aan de romantische archetypes uit de Amerikaanse cinema van de jaren negentig. (Flo Vanhorebeek)

I was a Teenage Serial Killer gaat vooraf aan een vertoning van Sarah Jacobsons langspeeldebuut Mary Jane’s Not a Virgin Anymore.