Panning-shots beschrijven een kamer als een opeenvolging van stillevens: een stoel, wat fruit op een tafel, een verzameling eenzame, wachtende voorwerpen. Er is de aanwezigheid van een jonge vrouw: Chantal Akerman, de filmmaker zelf, die zittend op het bed een appel eet.

“In La Chambre plaatst [Akerman] zichzelf, haar lichaam en de objecten in haar kamer op gelijke voet. Ze wordt zoals de lamp aan het bureautje of de pot in de keuken in het decor opgenomen. Terwijl de camera rond haar as draait en de hele ruimte op ooghoogte registreert, vervaagt de filmmaakster tot deel van een geheel. De afstand tussen de wereld voor en de wereld achter de camera wordt kleiner, onbestaand.” schrijft Inge Coolsaet.