Het vroege werk van de Belgische Roland Lethem is sterk beïnvloed door surrealisten als Buñuel en de Japanse cinema van Seijun Suzuki en Yoko Ono. Later worden zijn films steeds politieker en ook ecologisch beladen, al blijft een bepaalde wreedheid en pornografie nooit veraf. Vol irrationele beelden en uiteenlopende vormen van symboliek lijken Lethems films zich ergens tussen slapen en ontwaken te bevinden.

Les Souffrances d’un oeuf meurtri, waaraan Chantal Akerman haar stem verleent, is een schoolvoorbeeld van onversneden Belgische underground cinema. In de vierdelige surrealistische saga filmt hij met felgroene kleurenfilter het rottende lichaam van een meisje. Het laatste beeld toont haar vagina die krioelt van de maden en bedekt is met een kruisbeeld — voor Lethem een symbool voor hoe het katholicisme de vrije expressie van verlangen verhindert.