Filmmaker Elahe Esmaili helpt bij het inpakken van het ouderlijk huis. Terwijl de dozen zich opstapelen, laait ook de discussie tussen de generaties op: Elahe draagt geen hijab en belichaamt daarmee de moed van haar generatie. 

Esmaili verlangt naar een diepe, existentiële verandering, gedreven door de protestbeweging Women, Life, Freedom die toen door Iran trok: “Don’t trust how I look in this film: so peaceful, trying to keep it calm, cool, and collected. I was trying to rehearse something with my family about acceptance and coexistence, so it had to be peaceful. But I was feeling extreme rage as a filmmaker at that time, the urgency that we needed to do something. That was the common feeling of everyone who wanted to and could do something at that point [of the movement],” vertelt ze in een interview met Talking Shorts.