The White Elephant

BiografieBiography

Shuruq Harb

Shuruq Harb is een kunstenaar, filmmaker en schrijver uit Ramallah, Palestina. Ze is mede-oprichter van onafhankelijke kunstinitiatieven als ArtTerritories en The River Has Two Banks. Haar artistieke praktijk richt zich op online visuele cultuur en het in kaart brengen van subversieve routes voor de verspreiding van beelden en goederen. Haar film The White Elephant (2018) werd bekroond als beste korte film op het Cinéma du Réel Festival in Parijs. Ze is de winnaar van de Han Nefkens Foundation – Fundació Antoni Tàpies Video Art Production Award (2019).

Festivals
Cinéma du Réel
2018
Kurzfilm Festival Hamburg
2018
CREDITS
Scenario Script
Production Productie
PRIJS €2,50
PRICE €2,50
BESCHIKBAARHEID
Wereldwijd
AVAILABILITY
Wereldwijd
ORIGINELE TAAL Arabisch, Engels, Hebreeuws
ORIGINAL LANGUAGE Arabisch, Engels, Hebreeuws
ONDERTITELING Engels
SUBTITLES Engels
Beeldverhouding
4:3
WATCH THE DOUBLE BILLKIJK DE DOUBLE BILL
Kijk deze film samen met Ours is a Country of Words. Watch this film in a bundle with Ours is a Country of Words.
PRIJS €4
PRICE €4
BESCHIKBAARHEID
Wereldwijd
AVAILABILITY
Wereldwijd
#029
© The White Elephant (Shuruq Harb, 2018)

The White Elephant

Aan de hand van internet beelden die Israëli’s deelden tijdens de Golfoorlog, de Eerste Intifada en trance-concerten, schetst Shuruq Harb het portret van een Palestijnse tiener in de jaren negentig. In de spiegel van de Israëlische popcultuur en het politieke klimaat van de Oslo-akkoorden worstelt zij met haar angsten. Het is een confronterende en soms donker humoristische getuigenis die politieke grenzen overschrijdt en persoonlijke verlangens verkent.

The White Elephant van Shuruq Harb is een nauwgezette compositie die een nieuwe taal claimt. Restanten van ons gedeelde onderbewustzijn worden verweven tot een emotioneel tapijt. In deze film zijn de breuken visceraal en wordt het politieke niet beschreven maar wel beleefd. Terwijl Palestijnen worden geconfronteerd met de chronische neveneffecten van de bezetting, loopt de vertelling als een onzichtbare draad zelfverzekerd door. Ze blijft hangen en herschikt ons begrip en onze perceptie van beelden.” — Noor Abed

Tekst en keuze doorChoice and text by

The White Elephant werd gekozen door filmmaker Noor Abed, als reactie op Mathijs Poppe’s Ours is a Country of WordsAbed (Palestina, 1988) werkt op het snijvlak van performance en film. Ze volgde het Whitney Independent Study Program in New York en het Home Workspace Program (HWP) bij Ashkal Alwan, Beiroet. Haar werk is vertoond en tentoongesteld bij onder andere Anthology Film Archives, New York; Gabes Cinema Fen Film Festival, Tunesië; Jihlava International Documentary Film Festival, Lagos Biennale; Ikon Gallery, Birmingham; Ujazdowski Centre for Contemporary Art, Warschau; en het Eye Film Museum, Amsterdam. In 2020 was ze samen met Lara Khaldi oprichter van de School of Intrusions, een onafhankelijk onderwijscollectief in Ramallah, Palestina. Abed was assistent-curatrice voor documenta 15, Kassel 2021-22, en artist in residence aan de Rijksakademie in Amsterdam 2022-24.

Shatila, een vluchtelingenkamp dat in Libanon, werd gebouwd toen duizenden Palestijnen in 1948 hun land ontvluchtten. Op een onbepaald moment in de toekomst wordt de droom van de vluchtelingen om terug te keren naar Palestina werkelijkheid.