In het midden van een eindeloze zee drijft een schip. De vijf bemanningsleden kampen  met verveling, waaraan ze proberen te ontsnappen in een parallelle droomwereld.  elephantfish lokt de kijker binnen in een geïsoleerde ruimte, met uitzicht op de vrijheid belovende verre horizon. De enige manier om aan de opsluiting te ontkomen, is via dagdromen.

“Lege ruimtes vullen dit trage kunstwerk, van het zwarte beginscherm tot het einde dat veel interpretaties toelaat. Van Coillie propt de leegtes niet vol met antwoorden en stelt evengoed  geen vragen. Dromen is prioriteit, een oefening die lege ruimtes met open armen ontvangt,” schrijft Mariana Hristova. Lees hier verder.