Een vrouw struikelt over haar zinnen, slikt ze in en lijkt haar eigen formuleringen maar moeilijk ter harte te nemen. Haar asynchrone woorden en zinnen vormen nooit een geheel, al lijkt Chloë Delanghe daar met haar gebricoleerde vormexperiment juist op uit. Achter alle halfslachtige spraak schuilt een moeder die met rommel en pijn een thuis zonder dochter probeert te vormen.