Een slideshow registreert een jaar lang de verliefdheid van twee transmannen. De makers verzamelen foto’s van echte gebeurtenissen: hun eerste kus, de ontmoeting met elkaars ouders, een geënsceneerde bruiloft. De beelden doen bij momenten denken aan het werk van Nan Goldin: rauw, breekbaar, en uitzonderlijk intiem.
In de jaren veertig en vijftig was het werk van de Franse activistische romanschrijver en essayist Jean Genet controversieel door de daarin expliciete homoseksualiteit. Genet maakte in zijn hele leven slechts één film, maar met Un Chant d’amour inspireerde hij wel grote namen als David Bowie en Rainer Werner Fassbinder.
The Seasons toont de mensheid, gevangen in een wreed maar verbluffend mooi bestaan. Uitgestrekte wolkenformaties glijden snel over de Armeense hooglanden: met mooi geritmeerd camerawerk en montage en met een lyrische score verheft Artavazd Peleshian dit tot een volwaardige symfonie van het leven.
In deze bijzondere korte documentaire wordt in een kleine bakkerij alles in gereedheid gebracht voor het maken van brood. We volgen dit alledaagse proces stap voor stap, inclusief het wachten. Net zoals in tal van Alexandre Koberidzes kortfilms toont hij in Linger on Some Pale Blue Dot bijna woordeloos hoe je met verwondering naar de wereld kan kijken.
Met haar films geeft de baanbrekende journalist Jocelyne Saab een stem aan verbannen strijders en ontheemde volkeren. Dat doet ze met veel poëzie, maar ook met een sterk bewustzijn van haar subjectieve rol als documentairemaker.
De in 2015 overleden Belgische Chantal Akerman verwierf sindsdien wereldwijd naam en faam. In haar eerste kortfilm, Saute ma ville (1968), staat niets stil. Haar personage is abrupt, energiek en explosief. Manisch en onstuimig gaat de jonge vrouw aan de slag met de was en de plas. Maar er wringt wat.
Tijdreizen, stilstaande beelden, een verleden, heden en toekomst en de nasleep van de Derde Wereldoorlog. Het verhaal van een man, een slaaf, die heen en weer wordt gestuurd, in en uit de tijd, om een oplossing te vinden voor het lot van de wereld.
Eén maal per jaar mogen de voormalige inwoners van Ma’loul terug keren naar hun door Israël bezette dorp. Tijdens de traditionele picknick documenteert de Palestijns-Belgische filmmaker Michel Khleifi hoe de geschiedenis van deze plek in de herinneringen van de oude generaties en in de verbeelding van hun kinderen verder leeft.
