Emotional Architecture 1959 verkent met een mix van documentaire en fictie verschillende Madrileense wijken; in het zog van Sebas en Andrea. De twee studenten letteren en wijsbegeerte worden verliefd op elkaar tijdens het academiejaar 1958-59. In hun liefdesrelatie spelen verschillen in zowel sociale klasse als in de kijk op het leven een rol.
Elke dag springen een vader en zijn zoon met de parachute van hun torenhoge, koude huis op een klif. Ze ondernemen een verre reis naar het dorp in de vallei waar ze het ijs dat ze elke dag maken, verkopen.
Een vader en zoon nemen deel aan een populaire race. Om te winnen verandert de jongen in een autoband. Een reis in de surrealistische wereld van het autoracen, vrij geïnspireerd door de jeugd van de regisseur.
Een Hollywoodvilla op een zwoele zomeravond. De escort doet waarvoor hij is ingehuurd en geeft zijn klant de illusie waarvoor hij heeft betaald. "Ik maak een ster van je," zegt de klant, voordat het tij abrupt keert en de machtsdynamiek op losse schroeven komt te staan.
Udo Kier sterft zijn weg door de filmgeschiedenis. Hij schreeuwt, valt, wordt in stukken gehakt, neergeschoten of pleegt zelfmoord. Steeds weer zijn lege blik, steeds weer zijn starre lichaam.
De jonge vrouw Sharleece dwaalt door een appartement dat te huur staat in de slaperige woestijnstad California City. Starend uit het raam wordt ze plots geconfronteerd door onverwachte herinneringen aan haar ouderlijk huis in Los Angeles.
Omringd door slapende passagiers worden drie mannen wakker op een stilstaande trein. Wanneer deze hen achterlaat in een desolaat gebied, start een tocht doorheen een grafisch sneeuwlandschap.
Een pas gepensioneerde vader nodigt zijn zoon uit om hem te helpen met de kersenpluk in de tuin. De vader, die geen haast heeft om de taak klaar te krijgen, tracht met zijn zoon in gesprek te gaan. De kersen blijven op de achtergrond.
Het verhaal van twee vrienden die, hoewel ze niets gemeen lijken te hebben, uiteindelijk samen de confrontatie aangaan met hun angst voor het onbekende.
