CINEMATEK, Brussels

Hij genoot nooit de faam van Jean-Luc Godard of François Truffaut, maar velen beschouwen Jacques Rozier als hun evenknie. In zijn tweede kortfilm, Rentrée des classes, gooit een jongetje op de eerste schooldag zijn boekentas in de rivier. Dat leidt tot een spannend avontuur. 

De rebelse filmmaker Nagasi Oshima is een van de grote meesters van de naoorlogse Japanse cinema en een van de meest politiek geëngageerde kunstenaars van zijn generatie. Diary of Yunbogi is een etherische montage van stilstaande beelden met een donkere, sombere ondertoon, gebaseerd op foto’s die Oshima nam tijdens een reis naar Zuid-Korea in 1965.

Jean Vigo stond mee aan de bakermat van wat later de Franse nouvelle vague werd. Voor Zéro de conduite put hij uitgebreid uit eigen ervaringen op kostscholen en de film weerspiegelt dan ook zijn anarchistische kijk op zijn kindertijd door surrealistische daden van rebellie te schetsen in een repressieve onderwijsinstelling.

De in Oostende geboren en getogen Belgische filmpionier Henri Storck maakte meer dan één documentaire over zijn geboortestad. In Ostende, reine des plages voorzien tijdgenoten James Ensor en Maurice Jaubert de muziek — een film over het “bijzondere geluk een Oostendenaar te zijn”.

De Amerikaanse Robert Fenz werkte als cameraman samen met onder meer Chantal Akerman en was een geëngageerde filmmaker die de avant-garde tradities lange tijd nieuw leven inblies. Zijn films, meestal gedraaid op zwart-wit 16mm, beschikken over een zeldzame energie en rusteloze schoonheid. 

De Portugese filmmaker Jorge Jácome mengt in zijn werk vaak science-fiction met documentaire elementen. In Flores moet de hele bevolking van de Azoren naar het vasteland evacueren wanneer een oncontroleerbare hortensiaplaag de eilanden overspoelt.

Kunstenaar en AIDS activist David Wojnarowicz werkt rond burgerrechten en de homoseksuele identiteit binnen de Amerikaanse populaire cultuur. Enkele jaren voor hij aan HIV overleed, maakte hij Beautiful People. De film volgt zijn mede-bandlid en vriend Jesse Hultberg, die zich opmaakt in drag en de straten van New York opgaat tot hij een rustig meertje bereikt.

Het vroege werk van de Belgische Roland Lethem is sterk beïnvloed door surrealisten als Buñuel en de Japanse cinema van Seijun Suzuki en Yoko Ono. Later worden zijn films steeds politieker en ook ecologisch beladen, al blijft een bepaalde wreedheid en pornografie nooit veraf. Vol irrationele beelden en uiteenlopende vormen van symboliek lijken Lethems films zich ergens tussen slapen en ontwaken te bevinden.

De langspeelfilms van de Belgische Dominique Loreau zijn sterk verankerd in een documentaire werkelijkheid: de acteurs spelen zichzelf en improviseren vanuit een een vooropgesteld kader, met ruimte voor toevalligheden. Ook haar korte film Zig-zags uit 1987 heeft een dergelijke methodiek.

Conceptueel kunstenaar Emily Jacir maakt films en installaties waarin ze focust op de onderdrukking van de Palestijnse bevolking. In deze intieme film, tegelijk video essay en dagboek, vraagt Jacir haar ouderlijk huis en buurt in je op te nemen, “voordat er onvermijdelijk een misdaad wordt gepleegd.”

In deze oefening in ironisch zelfbewustzijn maakt Akerman een film over het thema luiheid, om te kunnen omgaan met haar eigen uitstelgedrag. De film maakt deel uit van een collectief project waarin zeven vrouwen elk een korte film maken over één van de hoofdzonden.

De Belgische filmmaker Samy Szlingerbaum regisseerde in 1973 samen met Chantal Akerman  Le 15/8. Vervolgens maakte hij twee eigen kortfilms, waaronder deze nachtelijke Insomnies waarin hij de neonverlichting van de Belgische hoofdstad ritmisch en associatief in beeld brengt, als in een droom. Een vooral vormelijk experiment van amper negen minuten.

We krijgen nooit genoeg van Buster Keaton, The Great Stone Face uit de jaren twintig. One Week is zijn eerste onafhankelijke film (hij bracht die zelf in roulatie) en staat bol van baanbrekende stunts in en rond huizen en op ladders.  

De Georgische Mikheil Kobakhidze verzette zich in zijn oeuvre vaak tegen de ideologie van de Sovjet-Unie. Umbrella lijkt op het eerste gezicht vederlicht: een spoorwegmedewerker leeft gelukkig samen met zijn geliefde, tot een paraplu komt aanvliegen en het realistische een surrealistische toets krijgt.

Barbara Hammer is een pionier binnen de lesbische cinema. In haar ruim vijftigjarige carrière maakte ze zowel klassieke als meer experimentele films waarin vaak genderrollen en vrouwenrelaties centraal staan.

Mike komt weer thuis in Genk. Hij probeert zijn plaats te zoeken binnen de sociale dynamieken van zijn familie en vrienden. Het mijnlandschap in Genk zorgt voor ongewone mogelijkheden. In een postindustriële mijnstad onderzoekt de film masculiene dynamieken in een arbeidersfamilie. Terril beweegt tussen deze sociale codes en het landschap waarin ze zich manifesteren.

Scorpio Rising is misschien wel Kenneth Angers bekendste werk. Op de beats van jaren zestig popmuziek volgt de film een groepje bikers en exploreert thema’s zoals het occulte, homoseksualiteit en nazisme. Ook het idoliseren van rebellerende publieke figuren als James Dean en Marlon Brando staat centraal.

Deze korte Franse film staat hoog aangeschreven in menige versies van de filmgeschiedenis. Dit allereerste wapenfeit van de Spaanse surrealist Luis Buñuel schreef hij samen met Salvador Dalí, gebaseerd op hun eigen dromen.

Het mysterie van het filmproces is een cruciaal element in Robert Beavers’ artistieke signatuur. Winged Dialogue is kenmerkend voor veel van zijn films: tegelijk lyrisch en rigoreus, sensueel en complex. Mediterrane steden en landschappen en hun culturele tradities onthullen diepere persoonlijke en esthetische thema’s. De seksualiteit van het lichaam en de zuiverheid van de ziel komen gloeiend mooi samen.

Nachtvlinders is de enige film ooit die volledig werd uitgevoerd in Servaisgrafie, een techniek die live-action en animatie met elkaar versmelt. Wijlen Raoul Servais, een sleutelfiguur in de geschiedenis van de Belgische animatie, experimenteerde eerder al met deze stijl in zijn film Harpya.

Een documentaire over schoonheidsspecialiste DiAna DiAna die haar schoonheidssalon in South Carolina heeft omgevormd tot een infocentrum over AIDS en veilige seks.

Een jonge vrouw probeert haar verloofde ervan te overtuigen niet op zee te gaan, maar de jongen negeert haar en vertrekt. Al snel steekt er een storm op. Het meisje probeert verwoed zijn lot te achterhalen.

Een dromerige meditatie over kunst en politiek in de laatste jaren van de Koude Oorlog.

Een kinderstem draagt Lewis Carrolls Jabberwocky voor terwijl verschillende voorwerpen, zoals speelgoed en poppen, uit elkaar vallen en enkele scènes uitbeelden.

Twee Brusselse tienermeisjes vluchten naar Parijs en proberen er te overleven.

Een gedetailleerd verslag van een mislukte bankoverval. Een single take waarbij meer dan negentig mensen een nauwgezette choreografie uitvoeren voor de camera, gebaseerd op waargebeurde feiten die plaatsvonden in Stockholm in 2006.

Afrikaanse migranten in Parijs praten over het dagelijks leven en racisme op de arbeids- en huizenmarkt.